Outback

17 march 2015 first day outback.

Om 6 uur gaat de wekker al weer. Vandaag zouden we een lange dag in de bus hebben. 500 km van Adelaide naar Wilpena. The first stop was at the village of Lyndoch close to the Jacobs Creek winery. This is an big winery in this area. Daarna zijn we weer doorgereden zo'n 3 uur tot lunch stop. This was at Clare, during this stop we picking up some goodies at the supermarkt for the next 5 days. Ook moest Brenton inkopen doen voor het kamperen. Dit moest heel selectief want we moesten het goed kunnen houden in de hitte. We hadden 1,5 uur vrij in dit plaatsje. Ik heb even langs de winkeltjes geslenterd en wat gedronken om vervolgens weer de hete bus in te kruipen. (42 graden buiten). Under or way we past a small village called Laura. Brenton stoppd specially for me to take a photo. So cool! Daarna zijn we doorgereden naar de camping. Our campsite is in a large pine- forested campground, part of wilpena resort. Bij aankomst moesten we eerst de trailer uitpakken om daarna onze tentjes op te zetten en de bagage uit te laden. Vanavond deel ik gezellig samen met Kim een tentje. Nadat alles stond heb ik het keukengerei afgespoeld terwijl de anderen de groenten sneden. Op het menu stond pumpkin, aardappels met groentes en lam. Dit was het meest Australisch wat Brenton kon verzinnen op pies en zoetigheden na. Na het eten heb ik even een rondje over de camping gelopen. Toen ik terug kwam zat er nog maar een klein groepje. We hadden het over Nederlandse liedjes. Kim en ik besloten Brenton de kabouter plop dans te laten zien. ( hier komt nog filmpje van). Daar sta je dan met zijn tweeën en de rest kijken en filmen. Te grappig! Daarna nog een potje kaarten gespeeld. Om 10 uur mijn tentje ingekropen om te slapen, nou ja poging tot er lag er een naast ons een oerwoud te kappen niet te zuinig! Kim irriteerde zich zo dat ze kei hard een big ging na doen, met resultaat dat we om 2 uur s nachts dubbel lagen van het lachen.                                                          

18 maart                                                                                                             Om 5.45 am ging de wekker al weer omdat we om 6.45 uur klaar moesten staan voor een hike op the wilpena mountain. Je kon kiezen tussen een 2 of 3 uur durende hike. Ik had die van 3 uur gekozen dus dan moesten er vroeg weg, voordat het te heet zou worden. Gewapend met een liter water hebben we een mooie wandeltocht afgelegd. Een geweldig uitzicht op de top van de berg. Na de wandeling vlug douchen en weer de bus in. Vandaag staat een rit van 300km op de planning naar Marree. We hebben alleen een korte lunch pauze gehad dit omdat we helemaal gek werden van de vliegen. Daarna zijn we doorgereden naar een dutchy die al vanaf jongs af aan in Australië woont. Brenton wilde die man even gedag zeggen en zei dat hij het leuk zou vinden als we even langs kwamen voor een chat. Die man woont in the middle of nowhere in the dessert. Hij heeft zijn eigen art gallery in krijt stenen. Moet toegeven dat hij er mooie dingen bij had zitten. Na een half uur in de brandende hitte zijn we door gereden naar de camping. An small campsite with a pool! Nadat alles was uitgepakt en opgezet heb ik even een duik genomen, heerlijk! Daarna gedoucht en door naar de pub. Hier heb ik uit eindelijk niet lang gezeten, ik was heel duizelig en spierwit. Brenton was bang dat ik uitdrogingsverschijnselen begon te vertonen en gaf mij een vies drankje om op te drinken zodat ik me wat beter zou gaan voelen, ook dat hielp niet echt. Nadat ik een tijdje op de grond heb gezeten met lieve mensen om mij heen ( Kim, Anne en Rene) ben ik mijn tent ingekropen om wat te slapen.                    

19 march                                                                                                           5.30 uur opstaan, wassen, aankleden, spullen inpakken, helpen met ontbijt klaarzetten, ontbijten en snel de bus in voordat het te heet wordt. Het zou 42 graden worden vandaag. Omdat we zo vroeg vertrokken konden we sunset zien vanaf de weg. Zo mooi onbeschrijfelijk!  De reis gaat vandaag naar coopers pedy, this is an opal mining town with a colourful history. Most of 1700 folks live underground. De weg er naar toe is 400 km on a bumpee road with a lots of grid and holes. Very ennoying. But that was not everything. We had 2 flat tyres in one hour. Sta je dan midden in de dessert met 42 graden, geen schaduw en een klapband. Maar Brenton had hem binnen een half uur gefikst. Respect in die  hitte onder de auto te liggen. En dan van die mede reisgenoten die niet luisteren. Gaat er een met der dikke kont op de trailer zitten terwijl Brenton de bus probeert op te krikken. Dus toch maar even me mond open getrokken. Een uur later schreeuwt Kim ineens naar voren dat de trailer scheef achter de bus hangt. Ja hoor lekke band nummer twee. Toen begon de spanning wel te stijgen. We moesten nog een behoorlijke afstand tot coopers pedy zonder ook maar 1 reserve band nog. Ook zouden we onder weg niks of niemand meer tegen komen. Uiteindelijk arriveerden we om 17.30 pm in coopers pedy. Onze slaapplek was in een grot. Heel grappig. Allemaal kleine hokjes met stapelbedden. Het was er heerlijk koel. Om 19.30 uur hadden we als groep afgesproken gezamenlijk te gaan eten bij Johns pizzabar. De "oudjes" gingen om 9 uur richting bed en wij zijn nog even naar een ondergrondse pub gegaan. ( Karima, Kim, Chantal, Rene, Brenton , AB en Johan). Heel gezellig gekletst tot het niveau daalde tot skinny dipping, white asses. Dus toen maar even gedanst. In de pub zaten ook veel aboriginals, wel leuk om te zien maar ook lastig, je mag ze niet aankijken, geen foto's maken etc. Om 11 uur richting ons "hol" gegaan om te slapen.      

20 maart.                                                                                                           De volgende morgen mochten we geluk bij een ongeluk uitslapen. Breakfast at 7.30 am. After that we had a tour in an opal mine. While Brenton tries to fix the bus again. In de mijn kregen we als eerst te zien hoe hier de mensen onder de grond leven. Ze hadden een huis na gebouwd. Heel apart. Het is er koel en donker. Je ziet nauwelijks daglicht. Daarna lieten ze zien hoe je opal kon ontdekken en wat ze er mee deden. Heel interessant om te zien. Na de tour heb ik mij zelf getrakteerd op een kettinkje met opal. Happy me! Daarna weer vlug de bus in want er staat een hele lange rit op ons te wachten (850km). De eerste stop was al na 5 min voor petrol and ice voor de de koelbox. Brenton asked me to get some ice. So i did that. The ice machine is so funny, While you waiting for ice, is he singing a song. Het ijs in de koelbox gedaan en weer de bus in. I sorted some money for Brenton and i'll change it at the petrol station. Na een lange rit kwamen we om 9 uur pm aan op de camping.  Gesloopt van zo'n lange dag in de bus vlug eten opzetten, tenten opzetten eten en slapen.                              

21 march kings canyon.                                                                                       Vandaag weer vroeg op voor een nieuwe hike. Ditmaal op de kings canyon. We konden weer kiezen tussen 2 wandelingen. Ditmaal heb ik de korte gekozen omdat ik me heel beroerd voelde. Achteraf wel spijt dat ik de lange wandeling niet gedaan heb. Het is een super mooie mountain met van dat rode zand en grote rotsen. Nadat iedereen weer compleet was zijn we de bus weer in gegaan op naar Ayers Rock (Uluru). I can't wait. In de bus heb ik voornamelijk geslapen. Mijn bio ritme is een beetje zwaar verstoord, slaap overdag in de bus en 's nachts bijna niet. Dit door de vele tijdzones en dus tijdsverschil tijdens de reis.